Concerten op 14 en 15 november gaan definitief niet door
Naar aanleiding van de aangescherpte overheidsmaatregelen van 29 september jl. kunnen de geplande concerten geen doorgang vinden. We overwegen de concerten van dit klassieke programma medio 2021 alsnog in te plannen.
Alternatief programma
Gedurende de corona-beperkingen werken we aan een alternatief programma met Joachim Raff ‘Sinfonietta opus 188’ voor blazers en de ‘Strijkersserenade opus 22’ van Antonin Dvorák. Strijkers en blazers repeteren hiervoor week-om-week gescheiden. Uitvoeringen nader te bepalen.
Uitvoeringen Turandot verder uitgesteld
De uitvoeringen van de opera Turandot vinden niet zoals eerder aangekondigd in februari plaats, maar worden verder uitgesteld naar september 2021. Zoals alles onzeker is geworden, houden we met de planning ook hierbij een slag om de arm.
Ludwig van Beethoven – Coriolanus Ouverture op. 62
De Coriolanus Ouverture is een intens en donker stuk, geschreven voor een theaterstuk van Heinrich Joseph von Collin over de Romeinse leider Coriolanus. Het is een zogenaamd programmatisch stuk: het verhaal van Coriolanus wordt erin uitgebeeld. Maar ook als je niets over Coriolanus weet, kun je van deze Ouverture genieten, want het is muziek van Beethoven pur sang, worstelend met de elementen.
Coriolanus beleefde zijn première op een historisch concert, waarbij ook de Vierde Symfonie en het Vierde Pianoconcert voor het eerst werden gespeeld.
Wolfgang Amadeus Mozart – Symfonie nr. 31 ‘De Parijse’
Mozart heeft 41 symfonieën gecomponeerd. Met de 31e heeft hij rekening gehouden met de UMA, het is de enige precies in onze standaardbezetting, voor de eerste keer maakte hij gebruik van klarinetten. Als twintiger wil Mozart zich los maken van de Salzburgerlijkheid en de invloed van zijn vader. In 1778 verhuist hij op 22-jarige leeftijd samen met zijn moeder naar Parijs. Daar componeert hij dit werk in opdracht van de directeur van de Parijse Concerts Spirituels, Le Gros. Op 18 juni 1778 wordt het werk in Parijs voor het eerst uitgevoerd.
Mozart had geen hoge dunk van de Fransozen. “Ik hoop dat zelfs deze idioten er iets in zullen vinden dat ze mooi vinden.” Hij heeft er in ieder geval erg zijn best voor gedaan, en het is gelukt, want de symfonie was een groot succes bij de Parijse bevolking. Hoewel het andante in twee versies bestaat, omdat zijn opdrachtgever het allemaal iets te ingewikkeld vond, volgens hem zaten er ‘te veel ideeën in’. Daar zijn wij als UMA dol op.
Johan Wilhelm Wilms – Symfonie nr. 6 in d
Wilms was een Nederlandse klassieke componist van Duitse komaf. Pas als jongeling kwam hij naar Amsterdam, waar hij enige naam maakte als fluitist, pianist en pianoleraar. Met componeren begon hij op latere leeftijd, maar hij heeft toch nog een behoorlijk oeuvre nagelaten. Hij is zelfs nog een hele poos de componist van het Nederlandse Volkslied geweest (1817-1932) nadat hij de prijsvraag hiervoor gewonnen had met zijn ‘Wien Neêrlandsch Bloed’. Wilms schreef in totaal zeven symfonieën, waarvan wij dus de zesde spelen. Het is tevens zijn bekendste orkestrale werk, dat ook destijds al populair was en waarvoor hij gelauwerd is. Het werk bestaat uit 4 delen
- Adagio – Allegro molto e con fuoco
- Andante quasi allegretto e grazioso
- Scherzo -Allegretto – trio
- Rondo Allegro molto
Het is een verrassend spannende symfonie.